Wojewódzki Sztab Wojskowy w Bydgoszczy
Wojewódzki Sztab Wojskowy w Bydgoszczy
*1
Art. 120.
1. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby woj-skowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem zwolnionego ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12–15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może ko-rzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwalifikowa-nia i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
3. Żołnierz zawodowy, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, może korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie:
1) doradztwa zawodowego, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej trzy lata,
2) przekwalifikowania zawodowego i pośrednictwa pracy na dwa lata przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o ile pełnił tę służbę co najmniej cztery lata,
3) praktyk zawodowych na sześć miesięcy przed zwolnieniem z zawodowej służby wojsko-wej, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej dziewięć lat – udzielanej przez właściwe organy.
USTAWA
z dnia 11 września 2003 r.
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych
(t. wycinek dot. uprawnień rekonwersyjnych)
Art. 111.
Żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej wskutek:
1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
2) wybrania na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego, senatora, na kie-rownicze sta-nowisko państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów wykonawczych samorządu terytorialnego;
3) ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do służby;
4) odmowy przyjęcia skierowania do wojskowej komisji lekarskiej lub nie-usprawiedliwionego niezgłoszenia się do tej komisji w określonym terminie i miejscu albo niepoddania się badaniom, do których został zobowiązany przez komisję lekarską;
5) osiągnięcia wieku sześćdziesięciu lat, z zastrzeżeniem art. 111b;
6) otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej;
6a) (uchylony);
6b) (uchylony);
6c) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego;
7) odmowy pełnienia służby na równorzędnym lub wyższym stanowisku służ-bowym;
8) upływu czasu określonego w kontrakcie, jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejne-go kontraktu;
9) upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej do-konanego przez:
a) żołnierza zawodowego,
b) właściwy organ;
10) niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej;
11) utraty stopnia wojskowego albo degradacji;
12) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawo-dowej służby wojskowej;
13) prawomocnego orzeczenia środków karnych pozbawienia praw publicznych, wy-dalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawo-du żołnierza zawodowego;
14) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania;
15) prawomocnego ukarania przez organ właściwego samorządu zawodowego karą zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu (specjalno-ści zawodowej);
16) nieobecności w służbie jednorazowo przez okres trzech dni roboczych, która nie została usprawiedliwiona.
Art. 120.
Żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustale-nia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojsko-wej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który peł-nił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjąt-kiem zwolnione-go ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12–15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może ko-rzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, prze-kwalifikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
2. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby woj-skowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej pełnionej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
3. Żołnierz zawodowy, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, może korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie:
1) doradztwa zawodowego, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej trzy lata,
2) przekwalifikowania zawodowego i pośrednictwa pracy na dwa lata przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o ile pełnił tę służbę co najmniej cztery lata,
3) praktyk zawodowych na sześć miesięcy przed zwolnieniem z zawodowej służby wojsko-wej, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej dziewięć lat – udzielanej przez właściwe organy.
3a. Do zgody, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się art. 106 § 2–6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
4. W ramach pomocy, o której mowa w ust 1 i 3, do wysokości limitów, mogą być pokrywane koszty:
1) przekwalifikowania zawodowego;
2) przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia, w którym następuje przekwali-fikowanie zawodowe, lub do miejsca odbywania praktyki;
3) zakwaterowania w okresie przekwalifikowania zawodowego lub odbywania praktyki za-wodowej;
4) (uchylony).
4a. Wysokość limitów, o których mowa w ust. 4, wynosi za:
1) przekwalifikowanie zawodowe – 75% najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym zaintere-sowany wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy w przekwalifikowaniu zawodowym;
2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia lub miejsca odbywania praktyki zawodowej i z powrotem – do wysokości równowartości dwudziestu przejazdów, których koszt jednostkowy nie przekracza ceny biletu jednorazowego w 2 klasie pociągu według taryfy pośpiesznej z uwzględnieniem przysługujących ulg, za wyjątkiem biletów na miejsca rezerwowane, sypialne lub miejsca do leżenia;
3) zakwaterowanie w miejscu szkolenia lub w miejscu odbywania praktyki zawodowej – do wysokości równowartości trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300% ryczałtu za noclegi określonego w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
4b. Żołnierzowi zawodowemu i byłemu żołnierzowi zawodowemu pokrywa się koszty, o których mowa w ust. 4 pkt 1, w wysokości:
1) po 4 latach służby wojskowej – 100%,
2) po 9 latach służby wojskowej – 200%,
3) po 15 latach służby wojskowej – 300%
– limitu określonego w ust 4a pkt 1.
4c. Małżonkom oraz dzieciom, o których mowa w ust. 6, oraz byłym żołnierzom zawodowym zwolnionym z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję le-karską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej z przyczyn, o których mowa w ust 1 i 2, pokrywa się koszty, o których mowa w ust. 4 pkt 1 w wysokości 300% limitu określonego w ust. 4a pkt 1.
4d. Koszty, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, pokrywa się, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej 50 kilometrów w jedną stronę.
4e. W przypadku nieukończenia przekwalifikowania zawodowego z winy upraw-nionego, koszty, o których mowa w ust. 4, podlegają zwrotowi.
5. Pomoc w zakresie doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy realizowana jest bez-płatnie przez właściwe organy wojskowe.
6. Z pomocy, o której mowa w ust. 1, mogą korzystać bezterminowo również małżonek oraz dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który:
a) zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych,
b) zmarł w okresie 3 lat po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej w następstwie wy-padku lub choroby pozostającej w związku z wykonywaniem zadań służbowych.
* 3
USTAWA
z dnia 21 listopada 1967 r.
o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
(t. wycinek dot. pomocy rekonwersyjnej)
Art. 133a.
1. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, może korzystać, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z czynnej służby woj-skowej, z pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji, przekwalifikowania, doradztwa za-wodowego lub pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
2. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej z powodów, o których mowa w ust. 1, w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
3. Z pomocy, o której mowa w ust. 1, mogą bezterminowo korzystać również małżonek oraz dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza, który:
a) zaginął lub poniósł śmierć, w związku z wykonywaniem zadań służbowych;
b) zmarł w okresie trzech lat po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej w następstwie wy-padku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej.
* 4
RO ZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 19 listopada 2014 r. w sprawie pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, prze-kwalifikowania, pośrednictwa pracy i odbywania praktyk zawodowych
(Podaję oddzielnie w form. pdf)
* 5
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 9 czerwca 2009 r.w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania …
(Podaję oddzielnie w form. pdf)
* 6
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy…
(Podaję oddzielnie w form. pdf)
* 7
Art. 120.
1. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby woj-skowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który peł-nił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem zwolnione-go ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12–15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może ko-rzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, prze-kwalifikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
2. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby woj-skowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej pełnionej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
* 8
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb korzystania z pomocy na terenie kraju w zakresie doradztwa zawodowego, przekwa-lifikowania zawodowego, pośrednictwa pracy i praktyk zawodowych przez:
c) małżonka oraz dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który:
– zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych,
– zmarł w okresie 3 lat po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej w następstwie wypad-ku lub choroby pozostającej w związku z wykonywaniem zadań służbowych.
* 9
Art. 59. Żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, w rozumieniu niniejszej ustawy, są osoby, które odbywają lub pełnią następujące jej rodzaje:
1) zasadniczą służbę wojskową;
2) przeszkolenie wojskowe;
3) ćwiczenia wojskowe;
4) służbę przygotowawczą;
5) okresową służbę wojskową;
6) służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
* 10
Art. 133a. 2. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, może korzystać, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, z pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji, przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
* 11
Art. 133a. 2. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej z powodów, o których mowa w ust. 1, w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
* 12
Art. 133a. 2. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej z powodów, o któ-rych mowa w ust. 1, w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa - ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczy-pospolitej Polskiej;
2) dziecko pozostające na utrzymaniu żołnierza - dziecko własne żołnierza, dziecko jego małżonka, dziecko przysposobione i dziecko przyjęte na wychowanie, do czasu za-warcia przez nie związku małżeńskiego, które:
a) nie przekroczyło osiemnastego roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub od-bywania studiów w szkole wyższej - dwudziestego piątego roku życia albo
b) stało się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed osiągnięciem wieku określonego w lit. a
* 13
Art. 120. 1. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby woj-skowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia za-wodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czyn-nej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem zwolnionego ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12-15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwali-fikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
Art. 111. Żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej wskutek:
1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
12) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej;
13) prawomocnego orzeczenia środków karnych pozbawienia praw publicznych, wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego;
14) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu woj-skowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania;
15) prawomocnego ukarania przez organ właściwego samorządu zawodowego karą zawie-szenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu (specjalności zawodowej);
* 14
4a. Wysokość limitów, o których mowa w ust. 4, wynosi za:
3) zakwaterowanie w miejscu szkolenia lub w miejscu odbywania praktyki zawodowej - do wysokości równowartości trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300 % ryczałtu za noclegi określonego w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
* 15
§ 6. 2. Koszty, o których mowa w art. 120 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy, pokrywa:
1) dowódca jednostki wojskowej – uprawnionemu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a,
2) dyrektor WBE – uprawnionym, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b i c
– na podstawie złożonego przez uprawnionego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów, potwierdzonych oryginałami dowodów wpłaty, rachunków i biletów.
* 16
4a. Wysokość limitów, o których mowa w ust. 4, wynosi za:
3) zakwaterowanie w miejscu szkolenia lub w miejscu odbywania praktyki zawodowej - do wysokości równowartości trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300 % ryczałtu za noclegi określonego w przepisach w sprawie wysoko-ści oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
* 17
§ 13. 5. Uprawnionemu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, mogą być pokryte koszty przejaz-dów z miejsca zamieszkania do miejsca odbywania praktyk zawodowych i z powrotem oraz zakwaterowania w miejscu odbywania praktyk zawodowych, którego dokonuje dowódca jednostki wojskowej według limitów określonych w art. 120 ust. 4a pkt 2 i 3 ustawy.
* 18
§ 12. 1. W przypadku nieukończenia przekwalifikowania zawodowego z winy uprawnionego koszty, o których mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, podlegają zwrotowi.
2. Postępowanie w sprawie zwrotu kosztów wszczyna i prowadzi organ wypłacający świad-czenie.
3. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, następuje w terminie 14 dni od dnia doręczenia uprawnionemu wezwania od organu.
4. W wezwaniu określa się kwotę podlegającą zwrotowi i wskazuje numer rachunku bankowego, na który należy dokonać wpłaty.
* 19
Art. 133a. 1. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, może korzystać, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z czynnej służby woj-skowej, z pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji, przekwalifikowania, doradztwa za-wodowego lub pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
2. Żołnierz, który został zwolniony z czynnej służby wojskowej z powodów, o których mowa w ust. 1, w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.
Ustawa z dn. 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia….
Art. 2. W rozumieniu ustawy:
1) użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obec-ność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:
a) konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
b) misji pokojowej,
c) akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom;
Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej
z dnia 9 czerwca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania…
§ 4. 1. Pomoc w zakresie przekwalifikowania zawodowego lub podnoszenia kwalifikacji realizowana jest w ośrodkach szkolenia oraz w instytucjach uprawnionych do prowadzenia kształcenia i szkoleń.
2. Zainteresowanemu pokrywa się, do wysokości limitu, koszty za:
1) szkolenia związane z przekwalifikowaniem zawodowym lub podnoszeniem kwalifikacji;
2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem;
3) noclegi w miejscu szkolenia.
3. Wysokość limitu kosztów, o którym mowa w ust. 2, wynosi za:
1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub podnoszenia kwalifikacji – 150 % najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym zainteresowany wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy;
2) przejazdy – równowartość dwudziestu przejazdów, wykonywanych przez przewoźników kolejowych drugą klasą pociągu pośpiesznego, z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem;
3) noclegi – równowartość trzydziestu noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300 % ryczałtu za nocleg określonego w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z 2004 r. Nr 271, poz. 2686, z 2005 r. Nr 186, poz. 1554 oraz z 2006 r. Nr 227, poz. 1661).
4. Koszty przejazdów i noclegów z miejsca zamieszkania zainteresowanego do ośrodka szkolenia i z powrotem pokrywa się, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej pięćdziesięciu kilometrów w jedną stronę.
5. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, dokonuje się na podstawie złożonego przez zainteresowanego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów, potwierdzonych oryginałami rachunków i biletów.
6. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż określony w ust. 3 pkt 2, zainteresowanemu pokrywa się koszty tego przejazdu w wysokości równej cenie biletu za przejazd drugą klasą pociągu pośpiesznego, z uwzględnieniem posiadanych uprawnień do przejazdów ulgowych. Koszty te nie obejmują cen biletów na miejsca rezerwowane oraz cen biletów na miejsca sypialne lub na miejsca do leżenia.
7. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2, dokonuje właściwy terytorialnie ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego dyrektor wojskowego biura emerytalnego
w Bydgoszczy, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Szczecinie, Warszawie albo Wrocławiu, zwanego dalej „WBE”.
8. Żołnierze, którzy zostali inwalidami w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, korzystają z pomocy określonej w ust. 1 do wysokości dwukrotnego limitu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1.
